Wachlarz dotychczasowych czynników zewnętrznych wpływających na decyzje produkcyjne i rozwojowe koncernów naftowych powiększył się o nowe elementy.
Głównymi czynnikami zewnętrznymi, które wpływają na decyzje produkcyjne i rozwojowe koncernów naftowych oraz na ich wyniki finansowe, są:
- giełdowe ceny ropy naftowej,
- giełdowe ceny paliw i produktów petrochemicznych,
- kurs dolara amerykańskiego,
- tempo rozwoju gospodarki globalnej oraz wiodących gospodarek (Stany Zjednoczone, Unia Europejska, Japonia, Chiny, Indie, Brazylia, Rosja),
- przyrosty globalnego wydobycia ropy naftowej w krajach OPEC i poza OPEC,
- rezerwy wydobycia w krajach OPEC.
Do tego klasycznego zestawu od połowy 2014 roku dołączyły dwa nowe czynniki:
- przyrosty wydobycia ropy naftowej ze złóż niekonwencjonalnych (w USA i Kanadzie), oraz
- koszty działalności poszukiwawczej i wydobywczej.
Wspomniane czynniki zasługują na szczególną uwagę z dwóch powodów. Pierwszym z nich jest dynamiczny przyrost podaży ropy naftowej ze złóż niekonwencjonalnych – najbardziej istotny czynnik strukturalny, stojący za spadkiem cen ropy naftowej w drugiej połowie 2014 roku. Silna interakcja pomiędzy poziomem produkcji z tego typu złóż a zmianami cen ropy naftowej spowodowana jest ultra- krótkim cyklem wydobywczym, liczonym w dniach, a nie w latach, jak to ma miejsce w przypadku wydobycia ropy naftowej ze złóż konwencjonalnych. Przeciętny czas uruchomienia produkcji ze źródeł niekonwencjonalnych to 90 dni w porównaniu z okresem 3-5 lat w przypadku wydobycia ropy z wód płytkich czy 8 lat w przypadku wierceń głębokowodnych, które również przyczyniły się do dynamicznego przyrostu podaży ropy naftowej poza krajami OPEC. Drugim czynnikiem są koszty działalności poszukiwawczej i wydobywczej, ponieważ obecnie to od nich zależy poszukiwana cena ropy, równoważąca oczekiwany popyt z podażą.